ذکرهای سقائی دهۀ اول محرم ، سبک ۳ ( ۱۰ شب)
پخش سبک حُر بن یزید ریاحی دل تـو را مـن اگـر شـکـسـتـم بـیـامــدم بـر، تـو ره بـبــسـتـم کـنـون پـنـاهـنـده بر تو هـستم بیا و بگذر؛ ز من حسین جان ************* بند دوّم ************* بـه ســوز ســیــنــۀ مــادر تـو به اشک چـشـمان خـواهـر تو بـه حـق اطـفـال مـضـطـر تـو بیا و بگذر؛ ز من حسین جان ************** فرزندان عبدالله بن جعفر************** دو برگ نو رس دو ماه تابـان بـه امـر مـادر، در آن بـیابـان کفن به تن بهـر جنگ عـدوان شدند عرضه، به شاه عطشان ************* بند دوّم ************* امـام بـر حـق، حـسـیـن زهـرا داد اذن مـیدان بر این دو دریا مــادر بـه خـیــمـه دارد تـمـنّـا کـنـد قـبـول از، بـرای مـیـدان ***************** قاسم بن الحسن***************** بـهـار عـمـر تو گـشـتـه خـزان بـه خون نشستی در این بیابان به خاک میدان؛ چو دُر غلطان ز نــاکــســان قــاسـم جــوانــم ************* بند دوّم ************* عـروس مـرگـت، به ناگهـانی گرفت و در بر، به نـوجـوانی نـشـد نـصیـبِ، تـو کـامـرانـی در ایـن جـهـان قــاسـم جـوانـم **************** حضرت علی اکبر *************** سـتــارۀ روشـنــم عـلـی جــان شـکـوفـۀ گـلـشـنـم عـلـی جـان غمین ز داغت، منم علی جان در این بیابان، ز جور عدوان ************* بند دوّم ************* به خاک و خون با جمال گلگون بـرابـر من، چـو دُرّ مـکـنـون فـتـاده ای چـون به لُجّـۀ خـون ز کـیـنـۀ دشـمـنـم عـلـی جـان *********** زبانحال طفلان با حضرت عباس*********** ز سوز لب تشنگی عـمو جان فـتـاده نـالـه به جـمـع طـفـلان چکـد سرشکـم، ز ابر مـژگان به چهـرۀ چـون گـلابـم امشب ************* بند دوّم ************* تـوئـی کـه خـضر ره حـیـاتـی به تـشـنـگـان مـلـجـاء نـجـاتی به خـیـمه گه کـن، تو الـتـفـاتی که از عطش دل کـبـابم امشب *************** حضرت علی اصغر*************** به روی دستم چرا عـلی جـان به خواب رفتی، ز تیر عدوان لبن به کامت، ز نـوک پـیکـان عجب چه آن بی حـیا چـشانـده ************* بند دوّم ************* خـدنگ کـین بوسه بر گـلویت اگـر زد از دست این عـدویت نظر کنم چون، علی به رویت مرا به هجـر و غـمت نـشانـده ***************** شب عاشورا ****************** شـب وداع حــسـیـن و یــاران درون خـیـمـه، گـروه طـفـلان رسد به کـیـوان، صدای قـرآن به گوش هستی، ز جمع یاران ************* بند دوّم ************* زنـان مـحـزون، بـه دیــدۀ تـر عـزیـز زهـرا؛ کـنار خـواهـر ز دل کشد آه، به حال مضطر بـه فـکـر فـردای آن یـتـیـمـان ************ وداع حضرت زینب با برادر************* مرو به میدان؛ اخا حسین جان مکـن مرا زار و دل پـریـشان پس از تو جانا؛ در این بیابان دهـم تـسلی، چگـونه طـفـلان؟ ************* بند دوّم ************* مـرا وصیـت، نــمـوده زهــرا دهـم تو را پـیـرهـن در ایـنجـا دمـی تـحــمـل، نـمـا تـو جـانـا که جانِ خواهر، تو را به قربان *********** زبانحال حضرت زینب با برادر************ عــزیــز بـا جــان بـرابـر مـن شهـیـد عـطـشـان؛ بـرادر مـن فـتاده بر خاک چو در بر مـن به جـسم بی سر، نظـر نـمـودم ************* بند دوّم ************* غــم فـراقـت، بـه دل کـشـیـدم ز بـعـد داغـت، چـهـا که دیـدم ز داغ هجـران؛ نگـر خـمـیـدم ز خـاک کویت؛ سـفـر نـمـودم ************** فرزندان مسلم بن عقیل************** دو طفل بی کس، ز مسلم زار به دست حارث، شده گـرفـتار ز ظـلـم آن خـصـم آل اطـهـار گـفـتند او را، به چـشم گـریان ************* بند دوّم ************* ای دشمن دون، رحمی به ما کن یتیم و زاریم، خوف از خدا کن بـابـا نـداریـم؛ مـا را رهـا کـن مکُش تو ما را، در این بیابان |